paragon

W przypadku wystąpienia oczywistej pomyłki w ewidencji podatnik dokonuje niezwłocznie jej korekty przez ujęciu w odrębnej ewidencji:

• błędnie zaewidencjonowanej sprzedaży (wartość sprzedaży brutto i wartość podatku należnego);
• krótkiego opisu przyczyny i okoliczności popełnienia pomyłki oraz dołączenie oryginału paragonu fiskalnego dokumentującego sprzedaż, przy której nastąpiła oczywista pomyłka.

W przypadkach takich, jak stanowi § 3 ust. 5 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, podatnik ewidencjonuje przy zastosowaniu kasy sprzedaż w prawidłowej wysokości.

Wskazane przepisy nie mają zastosowania w przypadku pomyłek innych niż oczywista (w tym w przypadku pomyłek ujawnianych po upływie pewnego czasu od dokonania sprzedaży – zob. przykładowo interpretację indywidualną dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 31 lipca 2014 r., nr IPTPP4/443-366/14-2/BM), jednak również w przypadku takich pomyłek dopuszczalne jest korygowanie paragonów (także w przypadku braku oryginałów tych paragonów – zob. przykładowo wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z 6 lipca 2016 r., sygn. akt I SA/Lu 187/16, czy wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z 19 grudnia 2016 r., akt sygn. I SA/Bd 718/16).

Omawiana interpretacja indywidualna z 29 sierpnia 2022 r. (0111-KDIB3-2.4012.373.2022.1.MN) została wydana przez dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na wniosek spółki prowadzącej sprzedaż na rzecz osób prywatnych przez sklep internetowy, a więc wysyłkowo.

Sprzedaż ta jest przez spółkę dokumentowana paragonami oraz wystawianymi w formie elektronicznej i doręczanymi klientom drogą elektroniczną fakturami (zgodnie bowiem z regulaminem sprzedaży, każdy z klientów spółki wyraża żądanie wystawienia faktury VAT do paragonu i doręczenia mu tej faktury poprzez konto klienta). Każda z faktur wystawionych przez spółkę do paragonu posiada referencję do paragonu (poprzez numer zamówienia) i jest możliwość powiązania tej faktury z paragonem wystawionym przez spółkę (poprzez numer zamówienia).

Spółka chciała, aby paragony, do których wystawione zostały faktury, były niszczone, zaś ich kopie były przechowywane w pamięci kasy rejestrującej. Spółka zapytała dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, czy takie postępowanie jest dopuszczalne.

Spółka uważała, żetylko w przypadku dotyczących sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej faktur wystawianych w formie papierowej ustawodawca nakazał dołączanie do faktury paragonów dokumentujących daną sprzedaż (zob. art. 106h ust. 1 ustawy o VAT), który to obowiązek niejako determinuje obowiązek przechowywania paragonów w formie papierowej.