Możliwość rozpoznania danych wydatków w kosztach, czy odliczenia naliczonego od nich VAT to bolączka większości przedsiębiorców i przedmiot przytłaczającej ilości ich sporów z fiskusem. Mimo wielu zawiłości proceduralnych i – paradoksalnie – dzięki zbyt obszernemu prawu podatnicy mogą znaleźć instrumenty, których wykorzystanie może zapewnić bezpieczeństwo podatkowe. Zdecydowanie więcej z nich dotyczy jednak sfery „kosztowej” niż odliczenia VAT.
Chociaż pojęcia „wydatek” i „koszt” czasem bywają stosowane zamiennie, nie stanowią jednak synonimów. Wydatek w ujęciu ekonomicznym stanowi rozchód pieniądza w różnych formach. Kosztem uzyskania przychodów jest z kolei wydatek poniesiony w konkretnym celu, którym jest uzyskanie przychodu lub utrzymanie źródła przychodów.
Podatnicy często ponoszą wydatki, które z punktu widzenia ich działalności są bilansowo nieistotne. Czy jest możliwe jednorazowe ujęcie w koszty podatkowe kosztów pośrednich nieistotnych, które dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, bez konieczności rozliczania ich w czasie?
Pytanie: Firma od roku 2020 prowadzi księgi rachunkowe ze względu na przekroczeniu limitu w roku 2019. W roku 2020 zrezygnowała z prowadzenia ewidencji magazynowej. Ustalono, że wartość materiałów odpisuje się w koszty w dniu zakupu (zgodnie z art. 17 ust. 2 pkt 4 ustawy o rachunkowości). Na koniec każdego miesiąca ustala się rzeczywisty stan materiałów w drodze spisu z natury wyceniony według rzeczywistych cen zakupu. Comiesięcznie koryguje się koszty zapisem: Wn konto 311, Ma konto 411-1, po uprzednim wyksięgowaniu zapasu ustalonego na koniec poprzedniego okresu. Od roku 2021 sprawozdanie finansowe będzie podlegało badaniu przez biegłego rewidenta. Czy takie rozwiązanie nadal może być stosowane, czy jednostka powinna prowadzić ewidencję magazynową?
Zgodnie z przepisem ustawy o rachunkowości małe jednostki mogą stosować uproszczenia przy ustalaniu kosztu wytworzenia. Obowiązujące w tym zakresie zasady określa KSR 13.
Celem nowej interpretacji ogólnej MF jest wskazanie warunków, których spełnienie umożliwia zastosowanie, w tym przez płatnika podatku dochodowego (np. pracodawcę), 50% kosztów uzyskania przychodów w odniesieniu do przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich lub rozporządzania przez twórców tymi prawami.
Minister Finansów w dniu 15 września 2020 r. wydał interpretacje ogólną (nr DD3.8201.1.2018) dotyczącą stosowania 50% kosztów uzyskania przychodów do honorariów autorskich.
Zgodnie z MSR 16 § 19 przykładem kosztów, które nie stanowią części ceny nabycia lub kosztu wytworzenia pozycji rzeczowych aktywów trwałych są:
Skarbówka akceptuje fakt, że brak faktury nie jest przeszkodą w potrąceniu wydatku na zakup towarów, jako stanowiącego koszt uzyskania przychodów. Trzeba jednak pamiętać, aby wydatek skutecznie udokumentować.
Po przeczytaniu tekstu będziesz wiedział:
- czy można zaliczyć wydatek do kosztów, jeżeli nie ma faktury;
- czy sądy dopuszczają możliwość zaliczenia wydatków do kosztów, gdy brak faktury;
- jak postąpićz biernymi rozliczeniami międzyokresowych kosztów i rezerwami.
Na cenę nabycia lub koszt wytworzenia składnika rzeczowych aktywów trwałych składają się generalnie następujące pozycje:
Ważnym problemem, który muszą wziąć pod uwagę jednostki dokonujące początkowego ujęcia składnika rzeczowych aktywów trwałych, jest uwzględnienie rozwiązań MSR 37 Rezerwy i zobowiązania niefinansowe (Rezerwy, zobowiązania warunkowe i aktywa warunkowe). Standard ten stanowi między innymi, że jeżeli na jednostce ciąży prawny lub zwyczajowy obowiązek wykonania w przyszłości świadczeń, których wartość można ustalić w sposób wiarygodny (według MSR 37 jest to możliwe niemal zawsze), to należy – w momencie zidentyfikowania takiego obowiązku – ująć jego wartość jako element wartości środka trwałego.
@ Wiedza i Praktyka Sp. z o.o. \\ Wszystkie prawa zastrzeżone.
/WiedzaiPraktyka
/wip