Wydatki na samochód osobowy w firmie – ujęcie podatkowe i księgowe

Zgodnie z ogólną zasadą nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywanych według zasad określonych w ustawach o podatku dochodowym, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej kwotę:

• 225.000 zł - w przypadku samochodu osobowego będącego pojazdem elektrycznym oraz w przypadku samochodu osobowego będącego pojazdem napędzanym wodorem,
• 150.000 zł - w przypadku pozostałych samochodów osobowych.

Zawartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, uważa się w razie odpłatnego nabycia - cenę ich nabycia. Z kolei za cenę nabycia uważa się:

>       kwotę należną zbywcy,

>       powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, (a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji), oraz

>       pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

>       W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Wydatki na samochód firmowy a VAT

W odniesieniu do samochodów osobowych należy przy tym zwrócić na szczególne regulacje wynikające z ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: ustawą o VAT).

Zgodnie z ustawą o VAT w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, stanowi 50% kwoty podatku:

• wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;
• należnego z tytułu:
  • świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca,
  • dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca,
  • wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
  • należnego, w przypadku procedury uproszczonej w imporcie (rozliczanie VAT w deklaracji – art. 33a ustawy o VAT);
  • wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej, oraz z decyzji naczelnika urzędu celno-skarbowego.