Poznaj skutki błędów w wynagrodzeniach – 5 przykładów z praktyki

Nienależnie wypłacone wynagrodzenie stanowi tzw. bezpodstawne wzbogacenie się pracownika i pracodawca może, co do zasady, żądać jego zwrotu. Podstawę tego żądania stanowi art. 405 Kodeksu cywilnego. Przepis ten stanowi, że kto bez podstawy prawnej uzyskał korzyść majątkową kosztem innej osoby, obowiązany jest do wydania korzyści w naturze, a gdyby to nie było możliwe, do zwrotu jej wartości.

Przepisy te stosuje się również do stosunku pracy na podstawie 300 Kodeksu pracy (dalej: KP). Regulacje dotyczące bezpodstawnego wzbogacenia nie są jednak tak korzystne dla pracodawcy, jak można by wywnioskować z tego tylko jednego przepisu. Ustawodawca przewidział bowiem dla bezpodstawnie wzbogaconego dość skuteczną metodę obrony. Mianowicie, jeżeli pracownik wydatkował już swoje nadpłacone wynagrodzenie nie ma obowiązku jego zwrotu, chyba że wyzbywając się korzyści (wynagrodzenia) lub zużywając ją powinien liczyć się z obowiązkiem zwrotu (art. 409 KC w zw. z art. 300 KP). 

Przykład 1.

Pracownik kadr pomylił się i wyliczył pracownicy działu sprzedaży premię 1,5 % zamiast 1 %. Pracodawca zauważył swój błąd dopiero w kolejnym miesiącu kalendarzowym. Pracownica rozdysponowała już otrzymane wynagrodzenie na swoje bieżące wydatki, pracodawca  wezwał ją do zwrotu nadpłaconej kwoty odpowiadającej 0,5% nienależnej prowizji. Pracodawca w tej sytuacji nie będzie mógł dochodzić skutecznie zwrotu tej kwoty.