Krajowy Standard Rachunkowości nr 11 „Środki trwałe”, opublikowany w Dzienniku Urzędowym ministra rozwoju i finansów z 29 maja 2017 r. (poz. 105), dotyczy również jednostek sektora publicznego. Wszedł w życie z dniem ogłoszenia i ma zastosowanie po raz pierwszy do sprawozdań finansowych sporządzonych za rok obrotowy rozpoczynający się od 1 stycznia 2017 r.
Kupując nieruchomość z zamiarem wykorzystywania na potrzeby prowadzonej działalności, klient, będący osobą fizyczną, może nie chcieć wprowadzić ją do ewidencji środków trwałych. Nie wyklucza to jednak zaliczenia wydatków eksploatacje związanych z zakupionym budynkiem lub lokalem do kosztów uzyskania przychodu.
Dnia 31 października 2016 r. upłynął termin zgłaszania uwag i komentarzy do projektu standardu poświęconego środkom trwałym.
Ewidencjonując transakcje gospodarcze w księgach rachunkowych, należy kierować się zasadą przewagi treści ekonomicznej nad formą prawną. Aby poprawnie odzwierciedlić charakter ekonomiczny remontów, części zamienne należy podzielić na 3 grupy: drobne części zamienne, istotne części zamienne oraz urządzenia zabezpieczające.
Dowiesz się, jakie błędy dotyczące środków trwałych są najczęściej identyfikowane przez biegłego rewidenta w trakcie badania sprawozdań finansowych.
Regulacje Międzynarodowych Standardów Rachunkowości przewidują, iż należy w ramach środków trwałych zidentyfikować istotne komponenty, które będą podlegały amortyzacji. Zagadnienie to przysparza nie tylko problemów na gruncie księgowym, ale także podatkowym. Podpowiadamy, na co należy zwrócić uwagę.
@ Wiedza i Praktyka Sp. z o.o. \\ Wszystkie prawa zastrzeżone.
/WiedzaiPraktyka
/wip