Podatek wyrównawczy 2025 – nowe regulacje i obwieszczenie MF

1 stycznia 2025 r. weszła w życie ustawa z 6 listopada 2024 r. o opodatkowaniu wyrównawczym jednostek składowych grup międzynarodowych i krajowych (dalej: ustawa o podatku wyrównawczym). Wprowadziła ona do krajowego porządku prawnego tzw. globalny podatek minimalny (określany również mianem podatku wyrównawczego).

W ten sposób zrealizowano wytyczne przewidziane m.in. w regulacjach unijnych,  tj. w dyrektywie Rady (UE) 2022/2523 z 14 grudnia 2022 r. w sprawie zapewnienia globalnego minimalnego poziomu opodatkowania międzynarodowych grup przedsiębiorstw oraz dużych grup krajowych w Unii Europejskiej (Dz. Urz. UE L 328 z 22.12.2022 r., str. 1) - znanej jako Dyrektywa GloBE.

Jak informował resort finansów, dyrektywa ta jest efektem wdrożenia w ramach Unii Europejskiej wyników prac Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) mających na celu wyeliminowanie praktyk podatkowych przedsiębiorstw wielonarodowych, umożliwiającym im przenoszenie zysków do państw, w których nie podlegają one żadnemu opodatkowaniu lub podlegają bardzo niskiemu opodatkowaniu.

Głównym założeniem wprowadzonych rozwiązań jest ograniczenie konkurencji w zakresie stawek CIT – przez ustanowienie globalnego minimalnego poziomu opodatkowania na poziomie 15%.

W świetle  obowiązujących w tym zakresie regulacji, w naszym kraju przewidziano  trzy rodzaje podatku wyrównawczego:

• krajowy (kwalifikowany) podatek wyrównawczy – płacony w państwie, w którym znajdują się nisko opodatkowane jednostki składowe grupy (tzw. QDMTT – ang. Qualified Domestic Minimum Top-up),
• globalny podatek wyrównawczy – płacony przez jednostkę dominującą w grupie (tzw. spółkę matkę) w państwie, w którym ma ona siedzibę. od niedostatecznie opodatkowanych dochodów podmiotów zależnych w innych jurysdykcjach (oparty na tzw. zasadzie włączenia dochodu do opodatkowania – IIR -  ang. Income Inclusion Rule),
• podatek od niedostatecznie opodatkowanych zysków – dotyczący przypadków, gdy w państwie siedziby jednostki dominującej (spółki matki) nie zostały wdrożone przepisy o globalnym podatku wyrównawczym, w związku z czym obowiązek zapłaty tej daniny wolno przenieść na jednostki z grupy znajdujące się w poszczególnych  jurysdykcjach (oparty na tzw. zasadzie niedostatecznie opodatkowanych zysków – UTPR – ang. Undertaxed Payment Rule).

Na podstawie art. 2 ust. 7 ustawy o podatku wyrównawczym MF został zobowiązany do opublikowania wykazu jurysdykcji, które:

• wdrożyły kwalifikowaną zasadę włączenia dochodu do opodatkowania,
• kwalifikowaną zasadę niedostatecznie opodatkowanych zysków lub kwalifikowany krajowy podatek wyrównawczy, lub
•  spełniają wymagania bezpiecznych przystani dla kwalifikowanego krajowego podatku wyrównawczego

–  uwzględniając właściwe w tym zakresie wytyczne lub dokumenty przyjęte przez Otwarte Ramy

do spraw Erozji Podstawy Opodatkowania i Przenoszenia Zysku działające przy OECD.

Obowiązek ten został zrealizowany poprzez wydanie przez ministra finansów obwieszczenia z 7 lutego 2025 r. w sprawie wykazu jurysdykcji innych niż Rzeczpospolita Polska, które wdrożyły kwalifikowaną zasadę włączenia dochodu do opodatkowania lub kwalifikowany krajowy podatek wyrównawczy lub spełniają wymagania bezpiecznych przystani dla kwalifikowanego krajowego podatku wyrównawczego. Zostało ono opublikowane 12 lutego 2025 r.