Potwierdzanie polskiej rezydencji przez obywateli Ukrainy na podstawie oświadczenia – czy istnieją ograniczenia

Od tego, czy obcokrajowiec jest polskim rezydentem, czy też jego stałe miejsce zamieszkania znajduje się poza Polską – zależą sposób oraz zakres opodatkowania osiąganych przez tę osobę dochodów (przychodów). Osoby z polską rezydencją podatkową podlegają bowiem tutaj. tzw. nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tj. od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Przy czym jak wynika z art. 3 ust.1a ustawy o PIT, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski (czyli za polskiego rezydenta) uważa się  osobę fizyczną, która:

• ma na terytorium Polski centrum interesów osobistych lub gospodarczych (tzw. ośrodek interesów życiowych) lub
• przebywa na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Powszechnie przyjmuje się, że przez „centrum interesów osobistych” należy rozumieć tzw. ognisko domowe, wszelkie powiązania rodzinne i towarzyskie, aktywność społeczną, polityczną, kulturalną, obywatelską, przynależność do organizacji/klubów, uprawiane hobby itp. Z kolei „centrum interesów gospodarczych” to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd. Natomiast nierezydenci – jak stanowi art. 3 ust. 2a ustawy o PIT – podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych w Polsce (tzw. ograniczony obowiązek podatkowy).

Ustawodawca wskazuje zarazem, że powołane  regulacje należy stosować z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska. W przypadku obywateli Ukrainy zatrudnionych w naszym kraju będzie to konwencja z 12 stycznia 1993 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Ukrainy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (dalej: umowa). Zasady ustalania miejsca zamieszkania osoby fizycznej do celów podatkowych zostały określone w art. 4 tej umowy.