Odliczanie nadwyżki podatku naliczonego nad należnym jest podstawowym prawem podatnika VAT i istotą neutralności tego podatku dla podatników. Podatek ten jest bowiem w istocie przerzucany na końcowego odbiorcę. Odliczanie VAT od zawsze generuje błędy i nieprawidłowości. Od zawsze również jest podstawowym obszarem kontroli fiskusa.

Jeżeli w przypadku podatnika VAT wystąpi nadwyżka podatku naliczonego nad należnym za dany okres rozliczeniowy, przedsiębiorca ten ma wybór w przedmiocie sposobu jej rozliczenia. Decyzję swą organom podatkowym komunikuje on właściwym wypełnieniem odpowiednich pozycji części deklaracyjnej pliku JPK_VAT M lub JPK_VAT K. Nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym może wykazać jako kwotę do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy bądź do zwrotu bezpośredniego. Ma również możliwość przeznaczenia nadwyżki na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych.

Używanie samochodu w abonamencie stanowi odmianę najmu długoterminowego. Polega on na tym, że w zamian za wniesienie odpowiednio skalkulowanej opłaty stałej, czyli właśnie abonamentu, klient otrzymuje do dyspozycji samochód na czas określony w umowie (z reguły rok lub dwa lata). Wszystkie czynności eksploatacyjne, naprawy, opłaty ubezpieczeniowe mieszczą się co do zasady w ramach abonamentu. Wkładem podmiotu biorącego pojazd są jedynie koszty paliwa, płynu do spryskiwaczy. Nakłady ponoszone przez najemcę są więc niewysokie.

W rozliczanych przez biuro firmach można spotkać różne tytuły, na podstawie których klienci użytkują auta. Jednym z nich jest używanie samochodu w abonamencie, które stanowi odmianę najmu długoterminowego. Zazwyczaj umowa dotycząca abonamentu na auto jest zawierana na rok lub dwa lata, a wszystkie czynności eksploatacyjne, naprawy, opłaty ubezpieczeniowe mieszczą się w abonamencie.

Obowiązek dokonania korekty rocznej dotyczy tych podatników, którzy dokonują sprzedaży mieszanej (opodatkowanej i zwolnionej), a VAT odliczają na zasadzie proporcji. Regulacje ustawy o VAT nakazują dokonywanie rozliczenia w taki sposób, przedsiębiorca bowiem nie jest w stanie określić, w jakim stopniu nabywany towar lub usługa będą wykorzystane do celów sprzedaży opodatkowanej lub zwolnionej. Stosowany jest wstępny wskaźnik proporcji. Natomiast po zakończeniu roku – gdy dane za rok ubiegły są już znane – powstaje obowiązek dokonania korekty po ustaleniu rzeczywistego wskaźnika proporcji. Odliczenie VAT na podstawie wskaźnika proporcji jest zatem postępowaniem dwuetapowym.

Korzystanie z usług firm spoza kraju jest na porządku dziennym. W tej grupie usługodawców znajdują się również ci niemający siedziby na terytorium UE, stanowiącej jednolity obszar gospodarczy. W szczególności dotyczy to usług niematerialnych takich jak np. związane z szeroko pojętą informatyką. W tej dziedzinie globalizacja jest widoczna najbardziej.

Zastanawiasz się, czy wydatek na zaliczkę potwierdzony fakturą może być uznany za koszt podatkowy już w momencie jego poniesienia? Nasz ekspert odpowie na to pytanie, przybliżając również stanowisko fiskusa w tej sprawie.

Firmy często zawierają ze swym kontrahentem umowę, na podstawie której oddają do używania składnik swego majątku stanowiący środek trwały. Czyni to co prawda bezpłatnie, czyli nie oczekując w zamian uzyskania ekwiwalentu pieniężnego, lecz z szeregiem zobowiązań po stronie biorącego rzecz, np. dokonywanie przez kontrahenta zakupów w określonej ilości u dającego przedsiębiorcy czy reklamowanie towarów/usług za pomocą przekazanych środków trwałych. Poznaj prawidłowy sposób rozliczenia i ewidencji takich transakcji.

Zasadą jest wystawianie faktur przez sprzedawcę. Ustawa o VAT przewiduje jednak odstępstwo od niej. Mowa tutaj o samofakturowaniu. Sprowadza się ono do zamiany ról pomiędzy stronami przy czynności fakturowania, czyli dokumentowania transakcji. To nie sprzedawca, lecz nabywca dopełnia obowiązku wystawienia faktury. W takim przypadku dostawca wydaje towar, a usługodawca realizuje swoje świadczenie, jednak faktu tego nie potwierdzają wystawieniem żadnego dokumentu.

Regulacje ustawy o VAT dają możliwość wykorzystania szczególnej procedury dostawy towarów używanych. Jej zastosowanie jest dla podatników korzystne, ponieważ umożliwia opodatkowanie wyłącznie marży, która osiągnięta została dzięki transakcji. Przedmiotem opodatkowania nie jest więc obrót, co stanowi zasadę w VAT. Dzięki innej podstawie opodatkowania obciążenie VAT transakcji jest znacznie niższe niż to, które wystąpiłoby przy zastosowaniu zasad ogólnych.