wysokość zaliczki

Zaliczki – skutki podatkowe i bilansowe

Zaliczki w praktyce księgowej: skutki podatkowe i bilansowe z przykładami ewidencji

Faktury zaliczkowe są powszechnie stosowane w obrocie gospodarczym i wystawiane w celu rozliczenia zaliczek otrzymanych na poczet przyszłej dostawy końcowej. Najczęściej  są używane w transakcjach o dużej wartości, aby pozyskać część środków niezbędnych do sfinansowania finalnej transakcji. Zgodnie z ustawą o VAT, zaliczka w obrocie krajowym zazwyczaj powoduje powstanie obowiązku podatkowego, choć istnieją pewne wyjątki. Wpłaconą zaliczkę należy ewidencjonować w księgach rachunkowych jako kwotę brutto, która zawiera VAT obliczony według obowiązujących stawek dla danego towaru lub usługi. Poznaj praktyczne przykłady ewidencji księgowej zaliczek.

W przypadku podatku dochodowego, co do zasady, otrzymana zaliczka u sprzedawcy - nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu. Wynika to wprost z literalnego brzmienia art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: ustawa o CIT) oraz art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT), w myśl którego – do przychodów nie zalicza się:  pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych.

Wyjątkiem od tej zasady są wpłaty na poczet dostaw towarów i usług, które muszą być zarejestrowane za pomocą kasy rejestrującej (co wynika z art. 12 ust. 3g ustawy o CIT oraz art. 14 ust. 1j ustawy o PIT).

Zaliczka a koszty podatkowe

W przypadku nabywcy, sama wpłata zaliczki na poczet zakupu towaru czy usługi nie uprawnia do ujęcia jej w kosztach uzyskania przychodów. Kosztem podatkowym staje się dopiero wartość nabytego towaru lub usługi, która będzie zaliczana do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z ogólnymi zasadami kwalifikowania wydatku jako kosztu podatkowego.