Wydatki niezwiązane z działalności gospodarczą, to problem dla wielu podatników na estońskim CIT. Ostatnio fiskus zmienia zdania w sprawie kar umownych. Poznaj aktualne stanowisko i dowiedz się, czy kary umowne podlegają opodatkowaniu estońskim CIT.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał interpretację indywidualną w kwestii opodatkowania estońskim CIT zapłaconych przez spółkę kar umownych. Przedmiotem opodatkowania CIT oprócz dochodu z podzielonego zysku są również wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą. W ustawie o CIT nie ma pojęcia tego rodzaju wydatków, w związku z czym zwrócenie się spółki z wnioskiem o wydanie interpretacji było jak najbardziej zasadne, gdyż rozwiewało jej wątpliwości, co do kwalifikacji podatkowej zapłaconych kar umownych.
Po przeczytaniu tekstu:
Polecamy też:
Czy kary umowne za wadliwość w zakresie zabezpieczenia, opakowania i dostarczenia towaru mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów? W tej sprawie wypowiedział się ostatnio NSA. Sprawdź skutki tego wyroku dla podatników i komentarz eksperta z KPMG.
Po przeczytaniu tekstu dowiesz się:
Jak orzekł NSA w kwestii tego, czy kary umowne za wadliwość w zakresie zabezpieczenia, opakowania i dostarczenia towaru mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.
Czytaj też:
Kara za nieterminowe dostarczenie towaru wolnego od wad a koszty podatkowe
Zdaniem skarbówki kary umowne za opóźnienie w dostawie towarów podlegają w każdym przypadku wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów. Bardziej przychylny pogląd wyrażany jest w orzecznictwie. W niektórych przypadkach pomocne mogą być także przepisy szczególne wprowadzone w związku z COVID-19. Jak postąpić w praktyce? Skorzystaj ze wskazówek eksperta.
Problem: Spółka zawarła z odbiorcą umowę dostawy towarów. Produkty będące przedmiotem umowy importowane są z Dalekiego Wschodu. Ze względu na zakłócenia w globalnych łańcuchach dostaw, związane z epidemią wywołaną zakażeniami wirusem SARS-CoV-2, spółka nie była w stanie dochować umówionych terminów. Dlatego odbiorca naliczył przewidzianą w umowie karę za każdy dzień opóźnienia. Czy kara umowna, którą zapłaci spółka, będzie mogła stanowić koszt podatkowy?
Rozwiązanie: Kary umowne za opóźnienie w dostawie towarów nie powinny być kwalifikowane jako bezwzględnie wyłączane z kosztów uzyskania przychodów. W konsekwencji powinny stanowić koszt podatkowy, gdy opóźnienie nastąpiło z przyczyn niezależnych – a nie z winy (zaniedbania) podatnika. Stanowisko to nie jest niestety pozbawione ryzyka podatkowego. W przypadku spółki możliwość kwalifikacji kary umownej jako kosztu podatkowego wynika jednak dodatkowo także z przepisów szczególnych w związku z COVID-19.
Zobacz też:
Kary umowne i odszkodowania – sprawdź co z VAT
Kary za przestępstwa i wykroczenia skarbowe w 2022 roku wzrosły
Kary umowne wyłączone z kosztów uzyskania przychodów
Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad albo zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług (art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o CIT).
Czytaj też:
Jak ujmować koszty operacyjne podstawowej działalności gospodarczej w wariancie porównawczym
Takie kary umowne są wyłączone z kosztów uzyskania przychodów bez względu na okoliczności, które doprowadziły do konieczności ich zapłaty. Także w sytuacji, gdy wydatek z tytułu kary umownej ponoszony jest w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów – nie może być potrącony jako koszt podatkowy.
Po przeczytaniu tekstu dowiesz się:
@ Wiedza i Praktyka Sp. z o.o. \\ Wszystkie prawa zastrzeżone.