Podmioty gospodarcze, które zajmują się wytwarzaniem, obrotem oraz dystrybucją energii elektrycznej, niejednokrotnie stają wobec konieczności sprostania szczególnym sytuacjom faktycznym, niewystępującym w innych branżach. Energia elektryczna znajduje się w sieci elektroenergetycznej cały czas. Nie pojawia się tam, gdy sprzedawca i nabywca dojdą do porozumienia w sprawie warunków jej zakupu. Rodzi się problem z tym, iż możliwe jest sięganie po nią przez odbiorcę bez zawarcia stosownej umowy czy też poza układem pomiarowym. Ustawodawca dla dostawy energii elektrycznej przewidział szczególny moment zaistnienia obowiązku podatkowego. Istnieje wreszcie odmienność polegająca na możliwości stosowania faktury prognozowanej, która nie jest pojęciem gdziekolwiek prawnie zdefiniowanym, lecz ma niezwykle doniosłe znaczenie praktyczne.
Energię elektryczną można rozliczać na dwa sposoby. Na podstawie bieżących wskazań licznika lub prognozy ustalonej przez dostawcę na podstawie zużycia w przeszłości. Efektem różnego sposobu rozliczenia są dwa zupełnie odmienne rodzaje faktur, a u podstaw ich zróżnicowania leży umocowanie w innym rodzaju umowy regulującej zagadnienie dostawy energii elektrycznej i zapłatę za nią. W praktyce może się zdarzać, iż niektórzy odbiorcy otrzymują jeden rodzaj faktury za energię, a inni zaś odmienny. Jednakże częściej bywa tak, że jeden odbiorca otrzymuje prognozę, a następnie faktyczne rozliczenie.
200,17 zł/MWh – tyle w okresie od 1 kwietnia do 31 grudnia 2023 r. wyniesie maksymalna cena gazu dla piekarni korzystających z tego surowca. To kontynuacja rządowych działań mających przeciwdziałać wysokim cenom energii oraz odpowiedź na apele branży.
@ Wiedza i Praktyka Sp. z o.o. \\ Wszystkie prawa zastrzeżone.
/WiedzaiPraktyka
/wip