Oświadczenia o wspólnym rozliczeniu z małżonkiem na podstawie art. 32 ust. 1a ustawy o PIT może być złożone przez pracownika w dowolnym momencie roku podatkowego (kalendarzowego). Płatnicy, którym pracownik złożył takie oświadczenie, powinni pobierać zaliczki według niższej stawki podatku począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym to oświadczenie zostało złożone (art. 32 ust. 1b ustawy o PIT).

Rozwiązanie to ma na celu zapobieganie kredytowaniu budżetu państwa w trakcie roku przez pobieranie zaliczek według wyższej 32% stawki podatku w sytuacji, gdy z okoliczności wynika, że pracownik w swoim rocznym rozliczeniu PIT (ze względu na wspólne rozliczenie z np. nieosiągającym żadnych dochodów małżonkiem) wykazałby nadpłatę podatku.

W razie faktycznej zmiany stanu upoważniającego do obniżki zaliczek lub utraty możliwości do opodatkowania dochodów zgodnie z art. 6 ust. 2 ustawy o PIT (np. rozwiązania małżeństwa), pracownik będzie miał obowiązek poinformować o tym płatnika. W takim przypadku wspomniany płatnik powinien zacząć pobierać zaliczki na PIT według zasad ogólnych, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym podatnik przestał spełniać warunki do obniżonych zaliczek (art. 32 ust. 1c ustawy o PIT).

Analogiczny przywilej odnośnie do wysokości pobieranych przez płatnika zaliczek na PIT przysługuje pracownikom będącym samotnymi rodzicami którzy w zeznaniu rocznym PIT zamierzają rozliczyć się wspólnie z dzieckiem (na podstawie art. 32 ust. 1a ustawy o PIT w związku z art. 23 ust. 2 i 3 ustawy nowelizującej). Muszą złożyć stosowne oświadczenie.

Uzyskaj dostęp do Portalu FK a wraz z nim:

Aktualne informacje o zmianach w prawie (24/dobę)
Indywidualne konsultacje z ekspertami (odpowiedź w 48 h)
Codziennie aktualizowana baza ponad 40 500 porad dotyczących podatków, VAT, rachunkowości, ZUS i prawa pracy
Ponad 3 000 narzędzi: kalkulatory, wzory dokumentów, formularze, szkolenia i porady wideo