Prawo bilansowe nie decyduje o podatkowym rozliczaniu kosztów

Zgodnie z zasadą memoriału (art. 6 ust. 1 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości, dalej: uor) koszty w księgach rachunkowych należy ująć w tym okresie sprawozdawczym, którego dotyczą, niezależnie od momentu ich opłacenia, czy też niezależnie od ich opłacenia. Kierując się zasadą współmierności przychodów i kosztów wyrażoną w art. 6 ust. 2 uor koszty należy powiązać z przychodami, których osiągnięciu posłużyły. Oznacza to, że w księgach rachunkowych niektóre koszty należy rozliczać w czasie. W szczególności zasada ta dotyczy kosztów, które poniesione są w związku z długoterminowymi źródłami finansowania pozyskanymi przez jednostkę i nie mają samoistnego charakteru, przykładem może być prowizja bankowa

Ustawa o rachunkowości nie wskazuje wprost jaką metodę należy przyjąć rozliczając koszty dotyczące wielu okresów sprawozdawczych. Kierownik jednostki powinien podjąć w każdym przypadku decyzję, kierując się istotnością kosztu, jego związkiem z prowadzoną działalnością i wpływem na obraz sytuacji majątkowej i finansowej jednostki.